باید آموخت....

آنقدر که اشکها خشک شوند...

باید این تن اندوهگین را چلاند و بعد...

دفتر زندگی را ورق زد....

باید آموخت....

زندگی را...

امیدواری را...

و امیدواری به زندگی بدون عشــــــــــق را....

باید پا ها را حرکت داد و....

همه چیز را از نو شروع کرد....

هنوز دیر نشده....

امید داشته باش و از همین حالا شروع کن...

یادت باشد...

همه تو را دوست نخواهند داشت...

وتو نیز دیگر آن آدم زود باور سابق 

نیســـــــــتی....